Ochrona zabytków na terenie województwa łódzkiego w latach 1945-1975

Książka prezentuje historię działań związanych z ochroną zabytków na terenie województwa łódzkiego w pierwszych trzech dekadach lat po zakończeniu II wojny światowej.

Trudny, można by rzec pionierski okres, nie pozbawiony jednak swoistego romantyzmu zaowocował dokonaniami, dzięki którym najwspanialsze zabytki województwa uniknęły smutnego losu, choćby wielu tych z tzw. terenów odzyskanych, które po dziś dzień stanowią poważny problem dla ich właścicieli i konserwatorów. To okres osadzony w realiach zupełnie odmiennych od współczesnych, w którym pasja ludzi nieraz ścierała się z absurdami ówczesnego życia. Jednocześnie był to trudny czas dźwigania się ze zniszczeń i odbudowy ze stanu wieloletnich zaniedbań, w którym heroicznie starano się przezwyciężać trudności materiałowe, walcząc o utrzymanie pozostałości rzetelnego rzemiosła i warsztatu budowlanego. W tych latach decyzje podjęte na podstawie przesłanek politycznych przeplatały się z pragmatycznymi, których podstawą była historyczna i estetyczna wartość zabytku. Warto zwrócić uwagę, że wówczas – co w zestawieniu z obecnymi realiami wypada stwierdzić z niejakim smutkiem – nakłady przeznaczane na ratowanie i odbudowę obiektów zniszczonych podczas wojny oraz z różnych względów zaniedbanych przekraczały te dzisiejsze, co świadczyło o tym, że przy mnogości potrzeb doceniano wagę zachowania świadectw minionych pokoleń.

Autor, długoletni pracownik urzędu i bezpośredni uczestnik tych zdarzeń, a przez 7 lat Wojewódzki Konserwator Zabytków, niezwykle skrupulatnie i z wyjątkową starannością przedstawia dokonania tego okresu.